У Маскве адбылося тое, што немагчыма пакуль у Менску. Суд адмовіў унуку сталіна яўгену джугашвілі ў ягонай позве да "Новай газэты" аб абароне годнасці.
Унук найвялікшага злачынцы ХХ стагодзьдзя патрабаваў 10 мільёнаў рублёў за газэтны артыкул "Вінаватым прызначаны Берыя", дзе газэта піша, што сталін аддаваў загады растрэльваць людзей, а адказнасьць пасьля легла на іншага ката -- Берыю. Таксама ўнука падонка закранула фраза "Сталин и чекисты повязаны большой кровью, тягчайшими преступлениями, прежде всего против собственного народа".
У судзе, дарэчы, "Новая газэта" апэлявала да Катынскай трагедыі.
Я не вялікі прыхільнік цкаваць дзяцей і ўнукаў савецкіх катаў. Дастаткова назваць імёны, чым у Беларусі займаецца цяпер, дзякуй яму, Леанід Маракоў. Але калі ўнук падонка не прызнае, што ягоны дзед быў пачварай і жывёлай, нічым ён ня лепшы.
Я чытаў навіну -- і з агідай думаў пра вырадкаў, што ствараюць на маёй Радзіме "лініі сталіна". І пра састарэлых вар'ятаў, што распачалі ўчора збор грошай на ўсталяваньне помніка вусатай пачвары.
Шчыра веру, што ўсе прыхільнікі палача перапісваюцца цяпер апошні раз.
зачыняеш дзьверы
і просіш ня топаць
усе палеглі,
а столькі недагаворана
я нахіляюся і кажу:
пенелопа,
я перастаў паліць,
ты задаволена?
ты пярэчыш, што я
не паліў і раней
і я разумею,
колькі мінула часу
ты перагледзела
тры каханьні
чацьвертае пайшло
самапасам
мы запарваем мёд
зь мятнай гарбатай
ты больш ня просіш
мяне галіцца
дыхае прыцемкам
горад цыбаты
а мне хочацца
нахіліцца
й спытаць:
пенелопа,
можа хопіць?
у іншых вунь
нараджаюцца дзеці
усё адбываецца
усё зьнікае
рухаецца
у падзеях
ты прызначаеш
спатканьні
карамельнай гарбаце
падоўгу сядзіш
на падваконьні
будуеш вежу
з цукровых квадрацікаў
глядзіш як ідуць
па ходніку
коні
і кажуць табе
ў акно:
пенелопа,
хопіць топаць
як маленькая
вучыся хадзіць
як мы,
пенелопа,
не трымаючыся
за сьценкі
Маршрут вельмі цікавы, мы з Валошыным ужо запісаліся!
Антон Астаповіч і Беларускае добраахвотнае таварыства аховы помнікаў гісторыі і культуры запрашаюць ў сяброўскае падарожжа ў межах агульнанацыянальнай кампаніі “Будзьма беларусамі” 01 лістапада 2009 г. па маршруце:
1. Лепель – касцёл Святога Казіміра сяр. 19 ст. – класіцызм, забудова цэнтру горада сяр. 19 – пач. 20 стст., Лепельскае возера.
2. Губін – касцёл Святога Антонія 1714 г., стыль – барока
3. Ула – касцёл св. Духа 1853 г. – класіцызм, царква Троіцкая 1896 г., замчышча 16 ст.
4. Бачэйкава – сядзібна-паркавы комплекс Цеханавецкіх 2-й пал. 18 ст.
5. Двор Нізгалава – сядзібна-паркавы комплекс 2-й пал. 19 ст.
6. Арэхаўна – сядзібна-паркавы комплекс сяр. 19 ст., царква Святой Параскевы Пятніцы 1884 г.
7. Ушачы – касцёл Св. Лаўрэна 1913 г., фрагменты гістарычнай забудовы.
8. Селішча – касцёл і кляштар бернардынцаў у стылю барока 1726 г.
Першае вялiкае iнтэрв'ю на пасадзе мiнiстра Павел Латушка даў
Павел Латушка быў прызначаны мiнiстрам культуры чатыры месяцы таму. Журналiсты ўжо паспелi назваць яго "першым беларускамоўным мiнiстрам" i "самым маладым мiнiстрам". На спадара Паўла сапраўды ўскладзена шмат спадзяванняў — што пры iм беларуская мова i культура зойме больш годнае месца ў жыццi грамадства, чым цяпер. Што iншыя чыноўнiкi мiнiстэрства возьмуць прыклад са спадара мiнiстра — i загавораць па-беларуску...
Што-нiшто з гэтага з Паўлам ЛАТУШКАМабмеркаваў спецыяльны карэспандэнт "Звязды" Глеб ЛАБАДЗЕНКА напярэдаднi Дня работнiкаў культуры, якi адзначаецца ў другую нядзелю кастрычнiка. Чытаць далей »
у мяне ёсьць багата матэрыялу на гэтую тэму, але зараз для адной добрай справы трэба сабраць максымальна поўную карцінку. у ідэале фоткі павінны ісьці парамі: было -- стала
Ягоныя фотаздымкi, зробленыя ў канцы ХІХ стагоддзя, учора ўпершыню былi паказаныя ў Нацыянальным гiстарычным музеi
У 1993 годзе супрацоўнікi Музея Нiсэфора Ньепса з французскага горада Шалон-на-Соне шпацыравалi па Блышыным рынку Парыжа. Адзiн з антыквараў паклiкаў iх:
— Месье! Мадам! Паглядзiце, што ў мяне для вас ёсць!..
Павел Латушка быў прызначаны мiнiстрам культуры чатыры месяцы таму. Журналiсты ўжо паспелi назваць яго "першым беларускамоўным мiнiстрам" i "самым маладым мiнiстрам". На спадара Паўла сапраўды ўскладзена шмат спадзяванняў — што пры iм беларуская мова i культура зойме больш годнае месца ў жыццi грамадства, чым цяпер. Што iншыя чыноўнiкi мiнiстэрства возьмуць прыклад са спадара мiнiстра — i загавораць па-беларуску...
