Блог Глеба Лабадзенкі | Labadzenka.bY

вядомы сьпеў "Кантрабанды" пераклаў на беларускую мову паэт Андрэй Хадановіч для праекту "Тузін. Перазагрузка - 2". што цікава, ня толькі пераклаў, але і троху "адаптаваў" )))) з дазволу Лагуценкі, дарэчы.

відэа з сайта "Беларускі партызан"

вуліца Першамайская ў Менску

буду зьвязвацца з пацярпелым -- пакуль не прыфсьпеў яго ў хаце.
хачу дазнацца, чым яго так запужалі гэтыя бандыты ў пагонах, што ён ня мае да іх прэтэнзыяў.
хлопцу ўпаялі штраф 700 тысяч за тое, што быў выпіўшы і супраціўляўся "сатруднікам міліцыі". як "супраціўляўся", я бачыў.

пачатак гісторыі ТУТ і ТУТ
Чытаць далей »

Чытаць далей »

Блог пекара Кастуся Ларкова глядзець ТУТ

Кастусь ЛАРКОЎ — пекар-віртуоз, надзвычай творчая асоба. Ён працуе майстрам на Верхнядзвінскім хлебазаводзе. Гучыць празаічна? А паглядзіце ж на ягоныя караваі!..

"Добрых пекараў у нас шмат, а беларускамоўны — адзін я..."

— Кастусь, асабіста мне прафесія пекара ў сённяшнія дні ўяўляецца "безасабовай". Мы ўжо прызвычаіліся, што хлеб "робяць на хлебазаводзе", а не "ствараюць пекары". Чаму так?

— Насамрэч пекараў шмат, многія з іх выходзяць са мной на кантакт праз сеціва, мы раімся, абмяркоўваем вытворчасць. Магу ў пэўным сэнсе пахваліцца, што беларускамоўны сярод іх, на жаль, адзін я...

— А ўвогуле, у вашай прафесіі ёсць месца зоркам? Вось у модзе мадэльер шые вопратку, выпускае калекцыю — і ўсе яго ведаюць. Ці прынята так сярод пекараў?

— Я на сабе гэта адчуваю так, што калі людзі замаўляюць на нашым прадпрыемстве каравай, то просяць, каб менавіта я рабіў — і гэта вялікі гонар! Стараюся зрабіць, каб гэта было прыгожа. Каб людзям прыйшлося даспадобы — і яны параілі сваім сябрам. Але я не кажу, што я такі адзіны — на кожным прадпрыемстве ёсць майстры сваёй справы. Чытаць далей »

ПЕРАДРУК З САЙТА Goals.by

«Лицо хорошо обожгло»

Андрей Глузд, 30 мая 2011 в 19:09

Фанаты и болельщики недолго наслаждались радостью победы Яков Терешенков

ВІДЭА ЗДАРЭНЬНЯ

В минувшую пятницу на бобруйском стадионе «Спартак» дыхание перехватывало как от перипетий матча «Белшина» — «Динамо» (Минск), так и от слезоточивого газа, который неожиданно применили блюстители правопорядка. Пострадали болельщики столичной команды, в том числе и 5-летний ребенок. Глотнули газа и футболисты. Goals.by узнал подробности этой истории, героем которой стал прапорщик Владимир Ретиков. Чытаць далей »

Выйшаў першы прафесійна зроблены анімацыйны фільм, прысвечаны гісторыі Беларусі ад яе пачатку да нашых дзён. Мультфільм з’яўляецца цэнтральнай, але далёка не фінальнай падзеяй сумеснага праекту "БудзьмаTUT" культурніцкай кампаніі "Будзьма беларусамі!" і парталу TUT.BY.

Не было раней нічога, а цяпер усяго многа.
За гэта мы мусім падзякаваць Богу,
Ён ствараў наш свет у жанры фрыстайлу,
Прамовіў “Будзьма!”, і Беларусь паўстала.
Іхтыязаўры і іншыя цмокі…
Мы напачатку ў акіяне моклі,
А потым пакінулі водныя нетры
І займелі мы назву “неўры”.
Неўры здавён, ад першых вякоў
Пераўтвараліся ў ваўкоў —
Такая вось звычка была ў народа…
Жыцень, Пярун, Дажджбог і Кола Сварога —
У паганскіх багоў продкі нашыя верылі,
Але ўжо хрысціянства грукае ў дзверы ім.
Чытаць далей »

зафоткаў сёньня пасьля навальніцы
Чытаць далей »

Дзьмітрыю Вусу -- 5,5 гадоў узмоцненага рэжыму.

скажыце мне цяпер, што вы супраць люстрацыі і сьмяротнага пакараньня ДА ТАГО, як за ўсё гэта адкажуць тыя, хто сёньня правіць баль?

пасьля развалу ГДР былым агентам сакрэтнай паліцыі Штазі прызначылі мінімальную пэнсыю -- каб не падохлі. каб жылі як сабакі. і яны ўжо 20 гадоў судзяцца, пішуць скаргі -- і нічога, безвынікова.

такіх "агентаў" у нас шмат. у тым ліку мянты, суддзі, пракуроры ды іншая шваль, чые дзеці гадуюцца ў цяпле ды клопаце, пакуль дзеці Дзьмітрыя Вуса, Аляксандра Класкоўскага ды іншых будуць у галечы чакаць сваіх бацькоў-герояў з турмы.

але судны дзень блізка. усё ідзе да таго, што хутка мы будзем ставіць гэтым сабакам міску з кансервай "Пушок". каб не падохлі. каб пакутвалі -- як сёньня пакутуюць ад іх лепшыя людзі гэтай краіны.
ШОС

вёска Бабцы знаходзіцца якраз на трасе Менск-Полацак, адразу пасьля Бягомля, як ехаць на Лепель. вясковыя могілкі -- па левы бок дарогі (як едзеш зь Менску), трэба па гравейцы за крамай праехаць мэтраў 200. у лясочку справа і будзе гэтае дзіва.

дзіва -- таму што каменных крыжоў у нас вядома ня тое каб шмат. самыя славутыя -- Тураўскія (4 шт.), крыж у Камаях ды у Музэі валуноў у Менску. ёсьць і іншыя, але не такія вядомыя.

а тут -- адразу 26 крыжоў! ад маленечкіх (сантымэтраў 30 над зямлёй) да вось такога двухмэтровага прыгажуна (дасьледчык Сяргей Шапран -- для маштабу).

колькі ім гадоў -- ніхто ўжо ня скажа. але колькі б не было, гэта -- рукатворны цуд беларусаў.

будзеце ехаць міма -- абавязкова спыніцеся паглядзець!
Чытаць далей »