 |
вядомы сьпеў “Кантрабанды” пераклаў на беларускую мову паэт Андрэй Хадановіч для праекту “Тузін. Перазагрузка – 2”. што цікава, ня толькі пераклаў, але і троху “адаптаваў” )))) з дазволу Лагуценкі, дарэчы. відэа з сайта “Беларускі партызан” Тэгі: відэа, музыка
пачатак гісторыі ТУТ і ТУТ
Блог пекара Кастуся Ларкова глядзець ТУТ Кастусь ЛАРКОЎ — пекар-віртуоз, надзвычай творчая асоба. Ён працуе майстрам на Верхнядзвінскім хлебазаводзе. Гучыць празаічна? А паглядзіце ж на ягоныя караваі!..
“Добрых пекараў у нас шмат, а беларускамоўны — адзін я…”— Кастусь, асабіста мне прафесія пекара ў сённяшнія дні ўяўляецца “безасабовай”. Мы ўжо прызвычаіліся, што хлеб “робяць на хлебазаводзе”, а не “ствараюць пекары”. Чаму так? — Насамрэч пекараў шмат, многія з іх выходзяць са мной на кантакт праз сеціва, мы раімся, абмяркоўваем вытворчасць. Магу ў пэўным сэнсе пахваліцца, што беларускамоўны сярод іх, на жаль, адзін я… — А ўвогуле, у вашай прафесіі ёсць месца зоркам? Вось у модзе мадэльер шые вопратку, выпускае калекцыю — і ўсе яго ведаюць. Ці прынята так сярод пекараў? — Я на сабе гэта адчуваю так, што калі людзі замаўляюць на нашым прадпрыемстве каравай, то просяць, каб менавіта я рабіў — і гэта вялікі гонар! Стараюся зрабіць, каб гэта было прыгожа. Каб людзям прыйшлося даспадобы — і яны параілі сваім сябрам. Але я не кажу, што я такі адзіны — на кожным прадпрыемстве ёсць майстры сваёй справы. Чытаць далей » Тэгі: Беларусы, журналістыка
ПЕРАДРУК З САЙТА Goals.by«Лицо хорошо обожгло» Андрей Глузд, 30 мая 2011 в 19:09 Фанаты и болельщики недолго наслаждались радостью победы Яков Терешенков ВІДЭА ЗДАРЭНЬНЯ
Выйшаў першы прафесійна зроблены анімацыйны фільм, прысвечаны гісторыі Беларусі ад яе пачатку да нашых дзён. Мультфільм з’яўляецца цэнтральнай, але далёка не фінальнай падзеяй сумеснага праекту “БудзьмаTUT” культурніцкай кампаніі “Будзьма беларусамі!” і парталу TUT.BY. Не было раней нічога, а цяпер усяго многа.
Дзьмітрыю Вусу — 5,5 гадоў узмоцненага рэжыму. скажыце мне цяпер, што вы супраць люстрацыі і сьмяротнага пакараньня ДА ТАГО, як за ўсё гэта адкажуць тыя, хто сёньня правіць баль? пасьля развалу ГДР былым агентам сакрэтнай паліцыі Штазі прызначылі мінімальную пэнсыю — каб не падохлі. каб жылі як сабакі. і яны ўжо 20 гадоў судзяцца, пішуць скаргі — і нічога, безвынікова. такіх “агентаў” у нас шмат. у тым ліку мянты, суддзі, пракуроры ды іншая шваль, чые дзеці гадуюцца ў цяпле ды клопаце, пакуль дзеці Дзьмітрыя Вуса, Аляксандра Класкоўскага ды іншых будуць у галечы чакаць сваіх бацькоў-герояў з турмы. але судны дзень блізка. усё ідзе да таго, што хутка мы будзем ставіць гэтым сабакам міску з кансервай “Пушок”. каб не падохлі. каб пакутвалі — як сёньня пакутуюць ад іх лепшыя людзі гэтай краіны.
вёска Бабцы знаходзіцца якраз на трасе Менск-Полацак, адразу пасьля Бягомля, як ехаць на Лепель. вясковыя могілкі — па левы бок дарогі (як едзеш зь Менску), трэба па гравейцы за крамай праехаць мэтраў 200. у лясочку справа і будзе гэтае дзіва. дзіва — таму што каменных крыжоў у нас вядома ня тое каб шмат. самыя славутыя — Тураўскія (4 шт.), крыж у Камаях ды у Музэі валуноў у Менску. ёсьць і іншыя, але не такія вядомыя. а тут — адразу 26 крыжоў! ад маленечкіх (сантымэтраў 30 над зямлёй) да вось такога двухмэтровага прыгажуна (дасьледчык Сяргей Шапран — для маштабу). колькі ім гадоў — ніхто ўжо ня скажа. але колькі б не было, гэта — рукатворны цуд беларусаў. будзеце ехаць міма — абавязкова спыніцеся паглядзець! |
